Σύμφωνα με έρευνα Σουηδών επιστημόνων, με στοιχεία του 2018, το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για το 50% των ρύπων του κλάδου των αεροπορικών μεταφορών. Η πολιτική αεροπορία εκπέμπει 1 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως και το γεγονός ότι δεν πληρώνει φόρο άνθρακα για τις εκπομπές αυτές εξοικονομεί στις εταιρείες 100 δισ. δολάρια ετησίως.

Οι πτήσεις είναι προνόμιο μόλις του 11% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ οι διεθνείς πτήσεις, προνόμιο του 4% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η χώρα με το μεγαλύτερο αποτύπωμα ρύπων προερχόμενων από τις αερομεταφορές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εκπέμπουν περισσότερους ρύπους από το άθροισμα των επόμενων δέκα χωρών με τις μεγαλύτερες εκπομπές. Οι αποστάσεις που διανύουν αεροπορικώς οι Αμερικανοί είναι διπλάσιες από αυτές των Ευρωπαίων και 50 φορές πιο πολλές από αυτές που διανύουν οι Αφρικανοί. 

Οι ανατροπές που έχουν σημειωθεί στον κλάδο το 2020 είναι τεράστιες, καθώς ο κορωνοϊός θα οδηγήσει τη χρονιά να κλείσει με 50% μικρότερη επιβατική κίνηση από πέρυσι. Αεροπορικές εταιρείες βρίσκονται ένα βήμα πριν από την πτώχευση και το ερώτημα είναι αν οι κυβερνήσεις θα εκμεταλλευθούν την ευκαιρία αυτή ώστε να θέσουν όρους περιβαλλοντικής βιωσιμότητας στα πακέτα διάσωσης των αεροπορικών εταιρειών. Η γαλλική κυβέρνηση έκανε ένα τέτοιο βήμα, ζητώντας από την Air France να καταργήσει κάποιες πτήσεις εσωτερικού, προκειμένου να εισπράξει την κρατική βοήθεια των 7 δισ. ευρώ. Η γαλλική κυβέρνηση επιδιώκει με αυτόν τον τρόπο να στρέψει το επιβατικό κοινό στα τρένα υπερυψηλής ταχύτητας, που εκπέμπουν πολύ λιγότερους ρύπους από τα αεροπλάνα, με παρόμοιους χρόνους ταξιδιού. 

Οι αεροπορικές εταιρείες θεωρούν ότι η επιβατική κίνηση θα επιστρέψει στα προηγούμενα επίπεδα το 2024 και θα συνεχίσει να αυξάνεται στο εξής. Οι ρύποι της αεροπλοΐας είναι μικρό μέρος του συνολικού προβλήματος των ανθρωπογενών ρύπων που προκαλούν την αποσταθεροποίηση του κλίματος, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν απαντήσεις για τη μείωσή τους. Κάποιες εταιρείες δοκιμάζουν ηλεκτροκίνητα μοντέλα, τα οποία όμως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μόνο σε σύντομες πτήσεις, για τις οποίες συχνά η εναλλακτική παραμένει ο σιδηρόδρομος. 

«Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή και να ανασχεδιάσουμε την αεροπλοΐα, πρέπει να ξεκινήσουμε από την κορυφή, καθώς μια χούφτα άνθρωποι συνεισφέρουν σε μεγάλο βαθμό στο πρόβλημα», είπε ο επικεφαλής της ομάδας μελετητών στο πανεπιστήμιο Λινέους της Σουηδίας, Στέφαν Γκέσλινγκ. «Πρέπει να δούμε την κρίση ως ευκαιρία για να ξανασχεδιάσουμε τις μεταφορές». 

«Τα οφέλη της αεροπλοΐας κατανέμονται πιο άνισα από οποιαδήποτε άλλη πηγή ρύπων», είπε ο Νταν Ράδερφορντ του Διεθνούς Συμβουλίου Καθαρών Μετακινήσεων. Μία από τις σκέψεις είναι η επιβολή τέλους για όσους πετούν συχνά. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όσοι κάνουν τρεις υπερατλαντικές πτήσεις ετησίως ή μία συντομότερη κάθε μήνα ή κάποιον συνδυασμό των δύο. 

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ